Kobyłka syberyjska (Gomphocerus sibiricus) – owad z rzędu prostoskrzydłych. Osiąga długość ponad 20 mm. Owad barwy ciemnozielonej. Samce posiadają silnie rozszerzone przednie golenie. Kobyłka syberyjska występuje masowo w Azji i tam powoduje często poważne szkody w uprawach. W Polsce gatunek rzadko spotykany.

Brodawnica (Bryodema tuberculatum) – owad z rodziny szarańczowatych (Acrididae), występujący w północnej Eurazji.

Chorthippus albomarginatus – euroazjatycki gatunek lub grupa blisko spokrewnionych gatunków owadów prostoskrzydłych z rodziny szarańczowatych (Acrididae). Poszczególne populacje zaliczane do tej grupy owadów są bardzo podobne morfologicznie, przez co wielu autorów wyróżniało liczne podgatunki Ch. albomarginatus (np. Bej-Bienko & Miszczenko, 1951 i Harz, 1975). Analiza budowy aparatów strydulacyjnych oraz akustycznych sygnałów godowych wydawanych przez te owady wskazuje na duże zróżnicowanie etologiczne poszczególnych populacji, przy nieznacznych różnicach morfologicznych. Badacze uważają, że jest to grupa nowych, filogenetycznie młodych gatunków.

Omocestus rufipes – gatunek owada prostoskrzydłego z rodziny szarańczowatych (Acrididae) o palearktycznym zasięgu występowania.

Szarańcza wędrowna (Locusta migratoria) – szeroko rozprzestrzeniony gatunek owada prostoskrzydłego z rodziny szarańczowatych (Acrididae), znany z całej półkuli wschodniej. Jest to gatunek zdolny do wytwarzania fazy stadowej i odbywania dalekich wędrówek. W Polsce odnotowywano naloty szarańczy, prawdopodobnie tego gatunku, od XI wieku. Ostatnie udokumentowane przypadki pojawienia się Locusta migratoria na obszarze Polski miały miejsce w okolicy Kozienic w 1967 roku.

Skoczek zielony (Omocestus viridulus) – euroazjatycki gatunek owada prostoskrzydłego z rodziny szarańczowatych (Acrididae). W Europie Południowej spotykany wyłącznie w górach, w Polsce na obszarze całego kraju.

Gomphocerippus rufus – euroazjatycki gatunek owada prostoskrzydłego z rodziny szarańczowatych (Acrididae), jedyny przedstawiciel rodzaju Gomphocerippus. W Polsce jest gatunkiem rzadko spotykanym. W północnej części kraju znany jest z nielicznych stanowisk, natomiast na południu spotykany jest częściej. W europejskiej części zasięgu występowania jest gatunkiem borealno-górskim.

Podkrzewin bezskrzydły, ćwierkacz bezskrzydły (Pholidoptera aptera) – gatunek górskiego owada z rzędu prostoskrzydłych (Orthoptera). Występuje w Europie. W Polsce jest gatunkiem bardzo rzadko spotykanym – występuje tylko w Bieszczadach, Pieninach i Tatrach. Na Czerwonej Liście Zwierząt Ginących i Zagrożonych w Polsce klasyfikowany jest w kategorii NT (bliski zagrożenia).

Siwoszek błękitny (Oedipoda caerulescens) – gatunek leśnego owada prostoskrzydłego z rodziny szarańczowatych (Acrididae) o palearktycznym zasięgu występowania. Spotykany jest w lasach sosnowych Europy, północnej Afryki i Azji Mniejszej. W Polsce jest gatunkiem pospolitym, rozprzestrzenionym na terenie całego kraju, z wyjątkiem Kotliny Nowotarskiej, Pienin i Tatr.

Tetrix tenuicornis – euroazjatycki gatunek owada prostoskrzydłego z rodziny skakunowatych (Tetrigidae), często mylony z Tetrix bipunctata. W Polsce jest gatunkiem szeroko rozprzestrzenionym, wapieniolubnym, związanym ze środowiskami na podłożu gliniastym i ilastym.

Opaślik sosnowiec (Barbitistes constrictus) – gatunek owada z rzędu prostoskrzydłych (Orthoptera).

Szarańcza pustynna (Schistocerca gregaria) – gatunek owada prostoskrzydłego z rodziny szarańczowatych (Acrididae), zdolny do wytwarzania fazy stadnej, groźny szkodnik upraw, szczególnie we wschodniej Afryce i Indiach. Jest polifagiem. Został opisany naukowo z Egiptu. Od szarańczy wędrownej różni się obecnością wyrostka na przedtułowiu.

Euthystira brachyptera – euroazjatycki gatunek owada prostoskrzydłego z rodziny szarańczowatych (Acrididae). W Polsce jest gatunkiem rzadko spotykanym, występującym głównie w południowej i w północnej części kraju. W regionach północnych, nizinnych i środkowych stwierdzony został na pojedynczych, rozproszonych stanowiskach, a niektóre z doniesień dotyczących tych regionów stawiane są w wątpliwość. Jest gatunkiem borealno-górskim, spotykanym najczęściej na wilgotnych łąkach i niskich torfowiskach.

Mirka alpejska (Miramella alpina) – europejski, typowo górski gatunek owada prostoskrzydłego z rodziny szarańczowatych (Acrididae), po raz pierwszy opisany naukowo z Alp.

Pasikonik śpiewający (Tettigonia cantans) – gatunek owada prostoskrzydłego z rodziny pasikonikowatych (Tettigoniidae). Występuje w Europie i Azji. W Polsce spotykany jest na obszarze całego kraju, na wilgotnych, trawiastych terenach, w tym na torfowiskach. Pospolitszy w górach (z wyjątkiem Tatr, skąd nie został wykazany) i na północy kraju.

Chorthippus vagans – gatunek owada prostoskrzydłego z rodziny szarańczowatych (Acrididae). Występuje w Europie, Azji i Afryce Północnej. W Polsce jest gatunkiem szeroko rozprzestrzenionym, występującym jednak lokalnie, związanym ze środowiskiem leśnym (prześwietlone lasy liściaste i mieszane oraz świeże bory sosnowe).

Konik brunatny (Chorthippus brunneus) – euroazjatycki gatunek owada prostoskrzydłego z rodziny szarańczowatych (Acrididae). Występuje prawdopodobnie na obszarze całej Polski, choć nie wykazano go z Kotliny Nowotarskiej i z Tatr. Gatunek eurytopowy, ale w środowiskach suchych, na murawach naskalnych i kserotermicznych występuje liczniej.

Sphingonotus caerulans – gatunek owada prostoskrzydłego z rodziny szarańczowatych (Acrididae) o pochodzeniu pustynnym i zachodniopalearktycznym zasięgu występowania.

Konik ciepluszek (Chorthippus apricarius) – euroazjatycki gatunek owada prostoskrzydłego z rodziny szarańczowatych (Acrididae). Długość do 15 mm. Barwa żółta do brunatnej, w ciemne plamy. W Europie Środkowej występuje najczęściej na murawach kserotermicznych, a także w środowiskach ruderalnych i w agrocenozach. W Polsce jest szeroko rozprzestrzeniony. Nie wykazano go jedynie z Kotliny Nowotarskiej oraz Tatr.

Barbitistes serricauda – południowoeuropejski gatunek owada prostoskrzydłego z rodziny pasikonikowatych (Tettigoniidae) po raz pierwszy opisany naukowo z Włoch w 1794. Występuje głównie w środowiskach leśnych od Holandii i Belgii przez Niemcy i Słowację po Ukrainę. Północna granica potwierdzonego zasięgu jego występowania przebiega w pobliżu południowej granicy Polski.