Dolichovespula maculata - gatunek owada z rodziny osowatych (Vespidae). Cechą charakterystyczną tej osy, jest to, że jest czarna i ma białe plamki. Trochę pobobna do Dolichovespula adulterina. Długość ciała wynosi niewiele, do 2 cm długości.

Osa dachowa (Vespula germanica) – gatunek osy. Długość ciała u robotnicy: 12-16 mm, u samicy: 16-20 mm. Typowe drapieżniki, budujące podziemne, kuliste gniazda o średnicy 30 cm. Gatunek pospolity, spotykany zarówno w lasach, ogrodach jak i obrzeżach osiedli ludzkich. Występuje powszechnie w strefie umiarkowanej i subarktycznej Europy, Azji i Ameryki Północnej. Użądlenie jej w porównaniu do jadu pszczół jest mniej bolesne. Żywi się owadami (muchy, komary), a także dojrzałymi owocami i sokami drzew. Powoduje duże szkody: niszczy i zjada owoce, pszczoły, a także mrówki.

Osa pospolita (Vespula vulgaris) – owad uskrzydlony z rodziny osowatych.

Osa średnia (Dolichovespula media) - gatunek owada z rodziny osowatych (Vespidae). Występuje w Europie, także w Polsce. Często mylona jest z szerszeniem. Królowe osiągają 18-22 mm, a robotnice 15-18 mm.

Osa saksońska (Dolichovespula saxonica) - gatunek owada z rodziny osowatych (Vespidae). Podobna do Dolichovespula adulterina, która u niej pasożytuje. Dolichovespula adulterina wchodzi do jej gniazda, zabijając lub przepędzając królową, po czym przejmuje kontrolę nad kolonią i składa tam własne jaja. Jej długość wynosi od 11 do 17 mm długości. Występuje w Europie, na Syberii i w Ameryce Północnej.

Osa leśna (Dolichovespula sylvestris) - gatunek owada z rodziny osowatych (Vespidae). Robotnice osiągają 11-14 mm długości, a królowe osiągają 14-18 mm. Poluje na pszczoły. Gniazdo buduje cienkie jak papier, wielkości pięści na balkonach, w dziuplach, na belkach strychów, na gałązkach, rzadko w ziemi. Występuje w Europie, w tym też w Polsce. Posiada żądło.

Osa rudawa (łac. Vespula rufa) – owad o długości 1 do 2 cm. Podobny do osy pospolitej jednak u nasady odwłoka występuje u niej charakterystyczne rudawoczerwone zabarwienie. Osy tego gatunku występują na suchych nasłonecznionych łąkach, polach nieużytkach i skarpach. Gniazda o wielkości niewielkiej piłki buduje pod ziemią. Gniazdo składa się zwykle z 3-5 plastrów zawierających łącznie zaledwie kilkaset komórek. Osa rudawa występuje w przeważającej części Europy, w zachodniej Syberii i w Ameryce Północnej. W Polsce pospolita lecz trudna do zauważenia.

Szerszeń książęcy (Vespa ducalis) – gatunek owada z rodziny osowatych (Vespidae). Jego robotnice osiągają 3,5 cm długości. Jest to największy gatunek na Tajwanie i w Hongkongu - niewiele mniejszy od szerszenia azjatyckiego (Vespa mandarina).

Szerszeń wschodni (Vespa orientalis) – gatunek owada z rodziny osowatych (Vespidae), występujący na Bliskim Wschodzie.

Szerszeń europejski (Vespa crabro), zwykle nazywany szerszeniem – gatunek owada z rodziny osowatych (Vespidae), z grupy żądłówek, największy z osowatych występujących w Europie Środkowej, pospolity na terenie całej Polski, zwłaszcza w pobliżu terenów zamieszkiwanych przez ludzi. Żywi się owadami, owocami oraz sokami niektórych drzew. Jego użądlenie może być niebezpieczne dla osób uczulonych na jad owadów błonkoskrzydłych.

Vespa bicolor – gatunek szerszenia z rodziny osowatych, sklasyfikowany przez Fabriciusa w 1787 roku.

Vespa tropica – gatunek szerszenia z rodziny osowatych, sklasyfikowany przez Karola Linneusza w 1758 roku.

Vespa affinis - gatunek szerszenia, sklasyfikowany przez Karola Linneusza w roku 1764.

Vespa simillima – gatunek szerszenia z rodziny osowatych, sklasyfikowany przez Fredericka Smitha w 1868 roku.

Vespa velutina – gatunek szerszenia z rodziny osowatych, sklasyfikowany przez Amédée Lepeletiera w 1836 roku. Żyją w Hongkongu, południowych Chinach, a od roku 2004 rozprzestrzeniają się we Francji.

Szerszeń azjatycki (Vespa mandarinia) – ten gatunek szerszenia jest największym szerszeniem świata. Długość ciała wynosi od 2,5 cm do 5,7 cm, rozpiętość skrzydeł może wynosić nawet 7,6 cm. Królowa osiąga długość do 5,5 cm. Występują we wschodniej Rosji, Korei, Chinach, Japonii, Nepalu, Indiach, Tajlandii i Sri Lance. Użądlenia tych szerszeni zabijają co roku około 40 osób, przeważnie w wyniku reakcji alergicznej na jad owada. Typowy drapieżnik pszczół. Ubarwienie żółto-czarne z pomarańczowo-żółtą głową. Ten największy przedstawiciel rodziny osowatych buduje gniazda o wielkości do 1 m. Jest bardziej agresywny niż inne szerszenie i osy.

Szerszeń (Vespa) - rodzaj owadów z rodziny osowatych (Vespidae), najwięksi przedstawiciele rodziny - dorastają do 45 mm długości. Szerszenie żywią się pszczołami, ćmami i innymi dużymi owadami.

Osa (Vespula) – rodzaj owadów charakteryzujący się kontrastowym ubarwieniem, zazwyczaj żółto-czarnym, oraz posiadaniem żądła stanowiącego naturalną broń w razie zagrożenia, a także ułatwiającego uśmiercenie ofiary. Osy osiągają do 25 mm długości ciała.

Szerszeniowe (Vespinae) - podrodzina owadów z rodziny osowatych, z rzędu błonkoskrzydłych. Są to drapieżne owady. Do tej podrodziny należą gatunki (wybór):

Vespa dybowski - gatunek szerszenia, sklasyfikowanego przez Jacques'a André w roku 1884. żyje w Korei, Chinach, Birmie, Tajlandii oraz w Japonii na wyspach Hokkaido i Honsiu.